سلام...

این مطلب در مورد دوستی با پسر نیست...

گاهی نه شاید همیشه یه سد برا خودم دارم که اجازه نمیدم به خودم که دوستیم رو از یه حد

فراتر ببرم...خب شایدم حق دارم..چون تو ی رابطه ی دوستی همیشه اونی که ضرر میکنه

من هستم چرا؟چون با تمام وجود برا طرف مایه میذارم و به جایی میرسه که فکر میکنه

دارم بهش خدمت میکنم نه محبت و بعد در برابر انتظارات من میگه مگه یه دوستیه ساده

بیشتر هست تو توقعت زیاده...اره واقعا هم زیاده از دوستم میخوام هوام رو داشته باشه

حداقل هم اندازه من طرفش رو قبول داشته باشه سخته؟؟؟؟