حرف دل

حرف دل

حرف دل
حرف دل

حرف دل

حرف دل

عزیزی که می رود...

خیلی عجیبه با این که من می دونم همه  ی ما بعد از مرگ نابود نمیشیم و باور دارم با مرگجاودانه میشیم اما باز هم نمیتونم

مثل مولانا وقتی کسی از این دنیا میره خوشحال باشم...


پدر یکی از دوستام سرطان روده داشت و من هم یک بار رفتم بیمارستان عیادتش...امروز باخبرشدم که فوت کرده...چون که یه


شهر دیگه زندگی میکنه نمیتونم برم پیششون اما تصمیم گرفتم یک پیام تسلیت ازطرف تمام بچه های کلاس توی نشریه بزنم.

 

خدا رحمتش کنه...

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.